Widzenie z tymczasowo aresztowanym – co warto wiedzieć?

Poniżej odpowiedzi na najczęstsze pytania związane z uprawnieniem tymczasowo aresztowanego do widzeń.

Czym jest tymczasowe aresztowanie?

Tymczasowe aresztowanie to środek zapobiegawczy związany z pozbawieniem wolności. Może być stosowany wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.

Tymczasowe aresztowanie jest stosowane tylko wtedy, gdy inny środek zapobiegawczy nie jest wystarczający.

Być może przyda Ci się wzór wniosku o zezwolenie na kontakt telefoniczny tymczasowo aresztowanego:

Czy tymczasowo aresztowany ma prawo do uzyskania widzenia z bliską osobą?

Tymczasowo aresztowany ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą.

Za osobę najbliższą uważa się małżonka, wstępnego, zstępnego, rodzeństwo, powinowatego w tej samej linii lub stopniu, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz jej małżonka, a także osobę pozostającą we wspólnym pożyciu.

Czy widzenie z osobą najbliższą wymaga zgody prokuratora?

Widzenie z sobą najbliższą i z każdą osobą odwiedzającą tymczasowo aresztowanego, wymaga zgody organu, do którego dyspozycji aresztowany pozostaje (tzn. prokuratora lub sądu).

Jeśli aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana jest zgoda każdego z nich. Na etapie postępowania przygotowawczego tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji prokuratora i do niego należy zgłaszać się celem uzyskania zgody na widzenie.

Czy prokurator lub sąd mogą odmówić zgody na widzenie z osobą bliską?

Odmowa zgody na widzenie aresztowanego z osobą bliską może nastąpić wyjątkowo, tylko wtedy, gdy osoba decydująca o zgodzie może zasadnie przypuszczać, że widzenie zostanie wykorzystane do bezprawnego utrudnienia postępowania karnego lub do popełnienia przestępstwa, a w szczególności do podżegania do popełnienia przestępstwa.

Czy na odmowę widzenia z osobą najbliższą przysługuje zażalenie?

Na odmowę widzenia z osobą najbliższą przysługuje zażalenie tymczasowo aresztowanemu i ubiegającej się o widzenie osobie najbliższej. Zażalenie rozpoznaje sąd, do którego dyspozycji pozostaje aresztowany albo prokurator nadrzędny nad prokuratorem, który wydał zarządzenie o odmowie widzenia.

Czy zgodę na widzenie z tymczasowo aresztowanym może uzyskać małoletni?

Małoletni może uzyskać zgodę na widzenie z tymczasowo aresztowanym, jeśli wniosek o widzenie złoży przedstawiciel ustawowy małoletniego. Małoletni do 15 roku życia korzysta z widzeń pod opieką pozostającego na wolności przedstawiciela ustawowego lub pełnoletniej osoby najbliższej.

Jeżeli uprawniony do opieki nad małoletnim nie uzyskał zgody na widzenie albo nie chce lub nie może z niego skorzystać, małoletni do 15 roku życia korzysta z widzeń pod opieką funkcjonariusza lub pracownika aresztu śledczego.

Czy widzenia z tymczasowo aresztowanym odbywają się w obecności pracowników aresztu?

Widzenia z tymczasowo aresztowanym odbywają się co do zasady pod nadzorem funkcjonariusza Służby Więziennej w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt pomiędzy aresztowanym a osobą odwiedzającą.

Prokurator albo sąd, do którego dyspozycji pozostaje aresztowany, mogą zezwolić na przeprowadzenie widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt aresztowanego z odwiedzającym.

Czy widzenia tymczasowo aresztowanego z obrońcą odbywają się pod nadzorem funkcjonariusza Służby Więziennej?

Tymczasowo aresztowany ma prawo do porozumiewania się z obrońcą lub pełnomocnikiem (adwokatem lub radcą prawnym) podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie.

W postępowaniu przygotowawczym prokurator może zastrzec w szczególnie uzasadnionych przypadkach, jeśli wymaga tego dobro postępowania, że przy porozumiewaniu się podejrzanego z obrońcą będzie obecny sam lub będzie obecna osoba upoważniona.

Ograniczenie swobody widzenia podejrzanego z obrońcą może być utrzymywane jedynie w ciągu 14 dni od dnia tymczasowego aresztowania (od dnia zatrzymania).