Kiedy sąd nie zagrozi kwotą pieniężną za naruszenie obowiązków wynikających z postanowienia o kontaktach?

Jeżeli jedna ze stron, jeden z rodziców nie respektuje postanowienia w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, np. nie przestrzega godzin kontaktów, nie wydaje dziecka, w ogóle uniemożliwia realizacje kontaktów wówczas możemy złożyć wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie o wykonanie kontaktów, tzw. egzekucja kontaktów.

Zgodnie z art. 59815 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje. A zatem uwzględniając sytuację majątkową osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby pod której pieczą dziecko pozostaje, oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku.

Wyżej wskazany przepis prawa reguluje pierwszy etap postępowania mającego na celu wykonanie orzeczenia lub ugody dotyczących kontaktu z dzieckiem. Ten etap postępowania wykonawczego polega na zagrożeniu nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej i skierowany jest do osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem, która nie wykonuje (albo niewłaściwie wykonuje) obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem.

Przykład z praktyki sytuacji, w której sąd nie zagroził sankcją finansową rodzicowi:

Strona postępowania miała uregulowane kontakty z dzieckiem w ten sposób, że była uprawniona do kontaktów z dzieckiem w obecności kuratora sądowego na koszt strony, w co drugi weekend, poza miejscem zamieszkania dziecka w tym z możliwością pobytu w świetlicy szkolnej pod nieobecność drugiego rodzica z obowiązkiem zabierania dziecka z jego miejsca zamieszkania i odprowadzania dziecka do jego miejsca zamieszkania, zaś drugi z rodziców był zobowiązany do nieutrudniania tak ustalonych kontaktów oraz każdorazowego przygotowania dziecka do kontaktów, wydania i odebrania dziecka.

Z treści notatek urzędowych kuratora sądowego obecnego przy kontaktach z dzieckiem wynikało, że spotkania odbywały się w zasadzie regularnie w ustalonych godzinach. Sporadyczne opóźnienia wynikały z odległości dzielącej jednego z rodziców od miejsca zamieszkania dziecka. Zdarzały się sytuacje, że kontakt był odwoływany przez rodzica z uwagi na wyjazd służbowy rodzica uprawnionego do kontaktów z dzieckiem.

Ponadto rodzic uprawniony do kontaktów uwzględniał stan zdrowia dziecka i w sytuacji gdy dziecko było chore spotykał się z dzieckiem w jego miejscu zamieszkania.

Dodatkowo, gdy drugi z rodziców, pod którego opieką dziecko stale przebywa chciał zakończyć kontakt wcześniej to rodzic uprawniony do kontaktów stosował się do tej prośby i wcześniej odwoził dziecko do domu.

Z treści notatek kuratora zawodowego obecnego przy kontaktach z dzieckiem wynikało, że w czasie kontaktów rodzic wykazywał bardzo duże zainteresowanie dzieckiem, aktywnie uczestniczy w zabawach, dbał o zaspokojenie potrzeb dziecka. Kurator odnotował, że dziecko chętnie spotyka się z rodzicem uprawnionym do kontaktów i jest zadowolone z przebiegu spotkania.

W przedstawionej przykładowej sytuacji nie zostały spełnione zostały przesłanki dla wszczęcia postępowania „pierwszego etapu” o wykonanie kontaktów z dzieckiem. Rodzic nie naruszył swoim zachowaniem obowiązków wynikających z orzeczenia w przedmiocie kontaktów z dzieckiem.

Kontakty rodzica z dzieckiem odbywają się w sposób prawidłowy, dlatego nie ma podstaw do ustalenia sankcji finansowej za naruszenie obowiązków w zakresie wykonywania kontaktów przez osobę uprawnioną do nich.

About the author

Jako legalnie działająca firma pod numerem NIP: 665-259-59-85, REGON: 369166329 dostarczamy produktów najwyższej jakości.