Masz 0 pisma w koszyku
Alimenty na dziecko – kiedy i jak obniżyć?
Jak napisać pozew o obniżenie alimentów?
Pozew o obniżenie alimentów to wniosek składany przez osobę płacącą alimenty do sądu o zmniejszenie wysokości świadczenia alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej do ich otrzymywania.
Pozew taki może być składany w sytuacji, gdy zmieniły się okoliczności życiowe, majątkowe lub dochodowe osoby płacącej alimenty, co uniemożliwia jej utrzymanie dotychczasowej wysokości alimentów.
Jeśli osoba płacąca alimenty uważa, że nie jest w stanie zapewnić sobie i swoim zobowiązaniom finansowym wystarczających środków do życia przy dotychczasowej wysokości alimentów, może złożyć w sądzie pozew o obniżenie alimentów.
W takiej sytuacji sąd może podjąć decyzję o zmniejszeniu wysokości alimentów lub pozostawieniu ich bez zmiany, jeśli uzna to za uzasadnione.
Ważne jest, aby osoba składająca pozew o obniżenie alimentów udokumentowała swoją sytuację finansową oraz wskazała konkretne przyczyny, dla których żąda zmniejszenia alimentów.
W przypadku braku uzasadnienia, sąd może odmówić zmniejszenia alimentów. Aby ułatwić Ci sporządzenie wniosku o obniżenie alimentów, przygotowałem poniższy wzór pisma:
Jeszcze niżej znajduje się wzór odpowiedzi na pozew o obniżenie alimentów, który złożyć może uprawniony do alimentów, lub jego opiekun prawny (rodzic) – jeśli nie zgadza się na obniżenie świadczenia alimentacyjnego:
Kiedy można wnioskować o obniżenie alimentów?
Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, czyli alimenty mogą m.in. ulec obniżeniu.
Do stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów, sąd weźmie pod uwagę to, czy po wydaniu ostatniego orzeczenia dotyczącego wysokości alimentów, które ma ulec zmianie, nastąpiła istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Alimenty mogą zostać obniżone zazwyczaj wówczas, gdy w sposób istotny zmniejszyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych lub te możliwości ustały całkowicie, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie kwoty ustalonej we wcześniejszym orzeczeniu.
W wypadku istotnego zmniejszenia się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego i równoczesnego istotnego zwiększenia się zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, powództwo o obniżenie alimentów będzie mogło zostać uwzględnione jedynie wtedy, gdy zmiana w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego jest znaczniejsza.
Zmiana stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów
Zmianą stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów to taka zmiana, która ma charakter trwały. W związku z tym, jeśli mamy do czynienia z przerwą w zatrudnieniu, bo np. osoba wnosząca o obniżenie alimentów została zwolniona z pracy z przyczyn od niej niezależnych, i ma jednocześnie możliwość podjęcia wkrótce innej pracy, to wówczas zazwyczaj brak będzie podstaw do uwzględnienia powództwa o obniżenie alimentów z powodu samej przerwy w zatrudnieniu. W takiej sytuacji nie ma powodów, aby alimenty uległy zmianie.
Czytając powyższe, łatwo zauważyć, że o tym, czy alimenty zostaną obniżone, decydują powody takie same jak w przypadku ustalania alimentów, czyli zależeć to będzie od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, ale także od ISTOTNEJ zmiany któregoś z tych elementów.
Podstawą powództwa o obniżenie alimentów może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty.
Chodzi tu również o te „stosunki”, które zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym stanowiły podstawę ustalenia, że dziecko znajduje się w sytuacji uprawniającej je do żądania alimentów od rodzica, i to w przyjętej w wyroku wysokości.
Po raz kolejny sąd będzie sprawdzał, czy nadal istnieje niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko i jest brak dochodów z majątku dziecka wystarczających na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
W postępowaniu cywilnym o alimenty będzie również badany wkład osobisty w starania rodzica o utrzymanie i wychowanie dziecka. Zmiana tych stosunków może uzasadniać odpowiednią zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.
Czy rodzic ma kontakt z dzieckiem, jak ten kontakt z dzieckiem wygląda, co się zmieniło w zakresie kontaktów z dzieckiem od czasu ostatniego ustalania wysokości alimentów, czy rodzic zobowiązany przekazuje dziecku jakieś rzeczy materialne ponad, czy tylko przekazuje pieniądze.
Pozew o obniżenie alimentów powinien odpowiadać warunkom przewidzianym dla pozwu.
Sądem właściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy o obniżenie alimentów jest sąd rejonowy, sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Osobą legitymowaną do wystąpienia z powództwem o obniżenie alimentów, jest zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych.
Wartość przedmiotu sporu (WPS)
Wartość przedmiotu sporu określaną w pozwie o obniżenie alimentów i od której zależy wysokość opłaty sądowej stanowi różnica pomiędzy dotychczasową wysokością raty alimentacyjnej a dochodzoną wysokością takiej raty w skali roku.
Od wyroku wydanego w sprawie o obniżenie alimentów przysługuje apelacja do sądu okręgowego.
Adwokat wskazuje, że jeżeli rodzic np. pełnoletniego dziecka uzna, że nie ma już obowiązku alimentowania względem dziecka, to zasadniczo nie może zaprzestać płacenia samowolnie. Powinien wystąpić do sądu o zwolnienie z obowiązku alimentacyjnego.
Jeżeli celem powództwa jest całkowite zniesienie obowiązku alimentacyjnego, wówczas można złożyć w sądzie rejonowym pozew o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego. W takim procesie należy wykazać, udowodnić, że dziecko może utrzymać się już samodzielnie.
Należy udowodnić
Adwokat zwraca uwagę, że zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron zawartych w pozwie, lub odpowiedzi na pozew i wykrycia środków dowodowych pozwalających na udowodnienie racji powoda, lub pozwanego, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.
Należy mieć świadomość, że to strona jest obowiązana wskazać dowody dla stwierdzenia faktów i musi liczyć się z negatywnymi konsekwencjami nieudowodnienia.
Należy pamiętać, że zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a według art. 232 Kodeksu postępowania cywilnego strona w postępowaniu sądowym zobowiązana jest wskazywać fakty, oraz dowody na potwierdzenie swoich twierdzeń.
