Co powinno być brane pod uwagę przy zadośćuczynieniu za śmierć osoby najbliższej?
W wypadku komunikacyjnym zginęła żona. Mąż doznał lekkich obrażeń. Sprawca wypadku został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo. Mąż po wypadku przebywał przez miesiąc czasu w szpitalu psychiatrycznym.
Po wypadku mąż miał depresję, przeżył silny stres, nie mógł spać w nocy, miał obniżony nastrój psychiczny, stany przygnębienia, zaburzenia koncentracji, dolegliwości bólowe, dominowało u niego poczucie bezradności, stał się niezdolny do pracy zarobkowej, miał poczucie winy i krzywdy oraz poczucie bezwartościowości.
Związek małżeński z żona, która zmarła w wypadku zawarł ponad 30 lat temu. Z żoną miał troje dzieci. Żona zajmowała się dziećmi, w tym jednym również wymagającym stałej opieki. Mąż w tym czasie pracował i utrzymywał rodzinę.
Po wypadku mąż przeszedł na rentę, a następnie na emeryturę. Leczył się stale psychiatrycznie, ciągle odczuwał i odczuwa żal, tęsknotę, nadal nie może pogodzić się z utrata małżonki.Musiał przejąc obowiązki domowe. Stan psychiczny nakazywał leczenie farmakologiczne. Uszczerbek na zdrowiu na skutek śmierci zony określono na 10%.
Sąd zasądził kwotę 150.000 złotych tytułem zadośćuczynienia na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 24 § 1 Kodeksu cywilnego tj z tytułu naruszenia dobra osobistego w postaci prawa pamięci o osobie zmarłej, prawa do intymności i prywatności życia, prawa do planowania rodziny.
Śmierć osoby najbliższej spowodowała naruszenie dobra osobistego osoby związanej emocjonalnie ze zmarłym małżonkiem. Ochronie podlega ból, cierpienie, poczucie krzywdy, których źródłem jest czyn niedozwolony, w wyniku którego następuje śmierć osoby najbliższej.
Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd wziął pod uwagę stopień krzywdy i cierpień jakich doznał mąż, sposób w jaki poradził sobie z zaistniałą sytuacją, dalszą możliwością radzenia sobie ze stresem związanym ze śmiercią żony, a także bliski emocjonalny kontakt z nią.
Skutki śmierci żony są dotkliwe i trwałe, wywołały poczucie krzywdy, długotrwały smutek, zaburzenia zdrowotne – depresyjno – adaptacyjne. Zdaniem Sądu zadośćuczynienie powinno stanowić ekonomicznie odczuwalna wartość. Odsetki Sąd zasądził począwszy od odmowy przyznania powodowi zadośćuczynienia w postępowaniu likwidacyjnym przed ubezpieczycielem.
Mąż w postępowaniu sądowym wykazał krzywdę, jakiej doznał wskutek śmierci żony w wypadku komunikacyjnym. Pod uwagę zostały wzięte jego zeznania, zeznania świadków na okoliczności nasilenia krzywdy, dokumentacja medyczna, z której wynikało, że mąż nie radził sobie z lękami, zaburzeniami, depresją. Dodatkowo wywołano opinię sądowo – psychiatryczną, która potwierdziła powyższe okoliczności krzywdy męża.
Podsumowując
Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia w związku ze śmiercią osoby najbliższej należy mieć na uwadze: dramatyzm doznań osoby najbliższej, poczucie osamotnienia, pustki, cierpienia moralne, wstrząs psychiczny, rodzaj i intensywność więzi łączącej powoda ze zmarłą, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem owej śmierci (np. depresja), rolę w rodzinie pełnioną przez zmarłego, zdolność pokrzywdzonego do odnalezienia się w nowej rzeczywistości, przebieg leczenia, wiek pokrzywdzonego, okoliczności śmierci najbliższego oraz poniesienie kary przez sprawcę tej śmierci.