Wniosek do Prokuratury o przymusowe leczenie odwykowe – wzór

Przymusowe leczenie odwykowe w przepisach

O tym, że istnieje możliwość doprowadzenia do przymusowego leczenia odwykowego, informują przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Jak czytamy:

Art.  24.  Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego.

Oznacza to, że wniosek o przymusowe leczenie odwykowe można złożyć w przypadku, kiedy dana osoba jest uzależniona od alkoholu czy narkotyków oraz gdy spełniona jest jedna z tak zwanych przesłanek społecznych, tj. rozkład życia rodzinnego, demoralizacja małoletnich, uchylanie się od obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny lub systematyczne zakłócanie spokoju czy też porządku publicznego.

Jak wynika z wymienionych przesłanek, wniosek o leczenie odwykowe może złożyć nie tylko członek rodziny chorego, ale również osoba postronna, jeśli odczuwa konsekwencje uzależnienia chorego, czyli na przykład sąsiad rodziny.

Gdzie skierować wniosek o przymusowe leczenie odwykowe?

Jak zostało wspomniane, wniosek o przymusowe leczenie alkoholika czy osoby uzależnionej od narkotyków można skierować do:

• prokuratury,
• Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, przy czym to drugie rozwiązanie jest popularniejsze, zwłaszcza kiedy wniosek składa osoba bliska chorego.

Jedynie te podmioty mogą później wnieść wniosek do sądu o przymusowe leczenie odwykowe. Jeśli osoba prywatna wniesie taki wniosek bezpośrednio, zostanie on oddalony i przekazany odpowiedniemu podmiotowi – komisji rozwiązywania problemów.

Co napisać we wniosku o przymusowe leczenie alkoholika? Bardzo ważne jest, aby taki wniosek poza elementami formalnymi, jak:

• dane wnioskodawcy,
• dane chorego,
• dane adresata wniosku,

zawierał również dokładny opis sprawy i dowody. Pismo ma wskazywać nie tylko na fakt uzależnienia, ale również na jego konsekwencje – spełnienie przesłanek społecznych uzasadniających przymus leczenia.

Wniosek o przymusowe leczenie narkomana czy alkoholika powinien uwzględniać w swoim uzasadnieniu:

• opis „stylu” picia czy zażywania narkotyków, czyli co, jak często i w jakich ilościach spożywa/zażywa osoba uzależniona,
• zachowanie chorego pod wpływem alkoholu/narkotyków,
• konsekwencje nałogu.

Do pisma dołącza się także dowody, w tym między innymi:

• zeznania świadków,
• paragony za zakup alkoholu,
• rachunki z izby wytrzeźwień,
• karty leczenia szpitalnego,
• notatki z interwencji policyjnych,
• zaświadczenie od psychologa szkolnego,
• i inne dokumenty potwierdzające uzależnienie.

Czym skutkuje wniosek o przymusowe leczenie odwykowe?

Po otrzymaniu wniosku o przymusowe leczenie odwykowe, Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (GKRPA) wzywa chorego na spotkanie w sprawie podjęcia leczenia i proponuje mu przeprowadzenie badania przez grupę biegłych, w skład której wchodzi:

• psychiatra,
• psycholog,
• specjalista psychoterapii uzależnień.

Lekarze mają orzec, czy dana osoba faktycznie jest uzależniona i czy podlega leczeniu odwykowemu. Często dochodzi do sytuacji, kiedy chory nie stawia się na takim badaniu.

Należy wiedzieć jednak, że nie wstrzymuje to całej procedury. Komisja może złożyć bowiem wniosek do sądu o przymusowe doprowadzenie chorego na badanie przez policję.

Prokuratura czy gminna komisja kierują sprawę do sądu, w przypadku gdy:

• osoba chora odmawia podjęcia leczenia odwykowego, jeśli opinia biegłych potwierdza uzależnienie od alkoholu,
• osoba chora, która zgodziła się na badanie przez biegłych, nie zgłosiła się na nie,
• osoba chora w ogóle nie zgłosiła się do Komisji Orzeczniczej ani na badanie biegłych,
• osoba chora zgłosiła się na wezwanie Komisji i oświadczyła, że nie zgadza się na badanie przez biegłych ani na odwykowe leczenie przymusowe.

Co dalej w przypadku skierowania sprawy do sądu?

Jak wygląda sądowa procedura po zgłoszeniu wniosku o przymusowe leczenie odwykowe? Jeśli sąd otrzyma taki wniosek od prokuratora lub Gminnej Komisji Leczenia Problemów Alkoholowych, zapozna się z materiałem dowodowym i wyda orzeczenie w formie postanowienia, na które stronom przysługuje apelacja.

Sąd może również skierować chorego na dodatkową obserwację w zakładzie leczniczym oraz zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego wywiadu środowiskowego.

Jeśli podejmie decyzję o przymusowym odwyku, będzie ona obowiązywała tak długo, jak trwa leczenie, ale nie dłużej niż dwa lata. Na ten okres sąd może ustanowić nad chorym nadzór kuratora.

Co ważne, całe postępowanie przed sądem jest dla chorego czy zgłaszającego problem bezpłatne. Tak samo bezpłatne jest też leczenie odwykowe. Sąd może skierować alkoholika na przymusowe leczenie w ośrodku zamkniętym lub w ośrodku otwartym.

W przypadku skierowania na leczenie do ośrodka zamkniętego alkoholik nie może opuszczać placówki przez cały okres leczenia.

Na czym polega przymusowa terapia uzależnień?

Poza tym, że przymusowe leczenie odwykowe odbywa się bez zgody chorego, terapia niczym nie różni się od leczenia w trybie standardowym. Leczenie rozpoczyna detoks, czyli odtrucie organizmu z toksyn powstałych w wyniku rozkładu alkoholu czy narkotyków.

Proces ten odbywa się pod kontrolą specjalistów, dzięki czemu jest bezpieczny dla chorego.

Później osobie uzależnionej od alkoholu wszywa się esperal (wszywka alkoholowa), który powoduje awersję do alkoholu. Równolegle stosowana jest także terapia psychologiczna, ponieważ skuteczność leczenia odwykowego uzależniona jest w głównej mierze od nastawienia psychicznego chorego.

Procedurę leczenia osób uzależnionych reguluje ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.