Opinia o uczniu z autyzmem – PRZYKŁAD – wzór

Jakie są objawy autyzmu?

Opinia wychowawcy o uczniu autystycznym będzie opisywała zachowanie dziecka dotkniętego tym schorzeniem. Należy wiedzieć zatem, czym objawia się autyzm, aby móc odróżnić zachowania autystyczne od tych spowodowanych na przykład konkretnymi cechami charakteru dziecka.

Jeśli autyzm pojawia się już w okresie niemowlęcym, można zauważyć u dziecka przede wszystkim obojętność na bodźce zewnętrzne, np. hałas. Autystyczny maluch będzie również w nietypowy sposób reagował na dotyk – zesztywnieje, jakby przytulenie przez rodzica było dla niego czymś nieprzyjemnym.

Dziecko z autyzmem zwykle nie gaworzy. Potrafi natomiast godzinami wpatrywać się beznamiętnie w jeden punkt. To tego typu zachowania sugerują rodzicom, że ich dziecko mogło zostać dotknięte tym schorzeniem.

Jeśli autyzm pojawia się w późniejszym okresie lub rozwija dalej, można zauważyć, że dziecko wyraźnie zamyka się w swoim własnym świecie. Ten świat jest zniekształcony, ale też ciekawy, dlatego malec nie ma potrzeby kontaktowania się z osobami ze swojego otoczenia. Wydaje się też apatyczny, obojętny na ból.

Jeżeli dziecko autystyczne mówi, to zwykle w sposób nielogiczny. Może też nadmiernie przywiązywać się do przedmiotów i bardzo źle tolerować zmiany w swoim otoczeniu lub rytmie dnia.

Malec z autyzmem często wybiórczo skupia się na konkretnych dziedzinach nauki, dzięki czemu staje się w nich prawdziwym ekspertem.

Na czyj wniosek i w jakim celu wystawia się opinię o uczniu z autyzmem?

Zasadniczo, szkoła ma obowiązek współpracować między innymi z OPS czy sądem rodzinnym. Opinię o uczniu może przygotować na wniosek tych organów, a także na wniosek rodziców.

W przypadku opinii o dziecku z autyzmem najczęściej dokument ten wystawiany jest na wniosek opiekunów oraz na potrzeby współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną.

Opinię o dziecku sporządza zwykle wychowawca klasy, ewentualnie specjalista, taki jak psycholog czy logopeda. Możliwe jest też sporządzenie opinii zbiorczej, po konsultacjach z tymi specjalistami.

Jak wygląda opinia o dziecku do poradni psychologiczno-pedagogicznej?

Opinia o dziecku z autyzmem do poradni psychologicznej sporządzana jest zdecydowanie najczęściej. Taka opinia zawsze powinna zostać dostosowana do wieku dziecka, jego stanu zdrowia oraz poziomu edukacyjnego.

Oznacza to, że zupełnie inaczej wyglądać będzie opinia o dziecku z przedszkola, a inaczej opinia o dziecku ze szkoły podstawowej. Inna będzie też opinia o dziecku zdrowym, a inna o dziecku z niepełnosprawnością.

W przypadku maluchów z autyzmem opinia do poradni psychologiczno – pedagogicznej może być przygotowana w momencie dostrzeżenia pierwszych objawów schorzenia, a także na każdym etapie kształcenia specjalnego dziecka.

Opinia ma pomóc w opracowaniu odpowiedniego programu nauczania, czyli w dostosowaniu zajęć edukacyjnych zarówno do możliwości dziecka, jak i do potrzeb rozwojowych dziecka.

Kolejne opinie pozwalają natomiast ocenić efekty wprowadzonych rozwiązań, ulepszać plan nauczania i przewidywać jego ewentualne skutki.

Elementy opinii o dziecku

Przykładowa opinia o dziecku z autyzmem jest o wiele bardziej złożonym pismem niż opinia o dziecku zdrowym. Nadal niezbędne są w niej między innymi dane osobowe ucznia czy dane nauczyciela sporządzającego opinię.

Poza tym, jak każda opinia o uczniu, również opinia o dziecku autystycznym, powinna opisywać rozwój fizyczny, poznawczy, emocjonalny i społeczny dziecka. Jednak pismo dotyczące dziecka autystycznego będzie odnosiło się do tych kwestii w całkowicie inny sposób.

Przykładowa opinia nauczyciela o dziecku z autyzmem musi nawiązywać również do:

• identyfikacji schorzenia,
• genezy, czyli początków rozwoju schorzenia,
• znaczenia schorzenia w kontekście edukacji, rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka,
• prognoz, czyli możliwych perspektyw rozwoju schorzenia,
• wdrożonych już rozwiązań, które mają na celu wsparcie rozwoju dziecka,
• opisu uzyskanych efektów podjętych działań.

Natomiast opisując dziecko z autyzmem, można odnieść się m.in. do następujących stwierdzeń:

• dziecko wywiązuje się z zadań na miarę swoich możliwości,
• dziecko ma problemy z koncentracją uwagi,
• nie reaguje na polecenia nauczyciela,
• nie uczestniczy w zajęciach wychowania fizycznego,
• wykazuje zaburzenia emocjonalne polegające na…
• nie wywiązuje się ze swoich obowiązków,
• samodzielny w zakresie czynności samoobsługowych,
• nadmiernie ruchliwy,
• lubi uczestniczyć w zajęciach grupowych,
• itd.

Przykładowe stwierdzenia w opinii o dziecku z autyzmem

Do przygotowania opinii o dziecku autystycznym nauczyciel może wykorzystać gotowy wzór opinii o uczniu z autyzmem, dostosowując pismo do okoliczności faktycznych, czyli wybierając z dokumentu te stwierdzenia, które odnoszą się do zachowań ocenianego dziecka.

Poszczególne części opinii można sformułować w następujący sposób:

1. Rozpoznanie schorzenia:

• brak zgłaszania potrzeb fizjologicznych,
• brak komunikacji werbalnej,
• brak nawiązywania relacji z rówieśnikami,
• praktykowanie zachowań schematycznych.

2. Geneza schorzenia:

• zachowanie dziecka w okresie niemowlęcym,
• zaburzenia związane z wyrażaniem potrzeb i emocji,
• problemy fizyczne, np. nadmierne napięcie ciała,
• brak zaangażowania w zabawę z innymi dziećmi, rodzicami,
• słabe zdolności motoryczne.

3. Prognozy pozytywne i negatywne, czyli spodziewane efekty wdrożenia działań terapeutycznych. 

• pozytywne: poprawa samodzielności, zwiększenie zainteresowania interakcją z rówieśnikami, poprawa zdolności motorycznych, itd.
• negatywne: pogłębienie izolacji społecznej, pogorszenie umiejętności samoobsługi, zaniechanie podejmowania zabaw, itd.

4. Propozycje wdrożenia rozwiązań, które wesprą prawidłowy rozwój dziecka, na przykład:

• zajęcia z logopedą,
• zajęcia indywidualne,
• zajęcia grupowe.

5. Opis efektów podjętych działań:

• większe uczestnictwo w zabawach,
• większa samodzielność,
• lepiej rozwinięty zasób słownictwa,
• naśladowanie zachowań innych dzieci.

Opinia o uczniu z autyzmem – podsumowanie

Ponieważ każde dziecko jest inne, opinia o uczniu z autyzmem nie może być pismem uniwersalnym. Do każdego ucznia, zwłaszcza ucznia z takimi problemami, należy podejść w sposób indywidualny – z szacunkiem i zrozumieniem.