Przykładowa opinia o dziecku z autyzmem Przedszkole

Czym dziecko autystyczne różni się od dziecka zdrowego?

Przykładowa opinia nauczyciela o dziecku z autyzmem wygląda inaczej niż opinia nauczyciela o dziecku zdrowym, ponieważ jego zachowania i poziom rozwoju również są zupełnie inne.

Różnice w zachowaniu i rozwoju między dziećmi w pełni zdrowymi a autystycznymi mogą pojawić się już w okresie niemowlęcym, ale także później, czyli właśnie na etapie nauczania przedszkolnego. Po czym można poznać, że dziecko ma autyzm?

Maluchy cierpiące na tę przypadłość są wyjątkowo spokojne i grzeczne, wręcz zupełnie obojętne na bodźce zewnętrzne. Nie przeszkadza im hałas, nie reagują na ruch. Mogą bez znudzenia wpatrywać się godzinami w jedno miejsce. Często negatywnie reagują na dotyk, nawet na czułości ze strony rodziców.

Dziecko z autyzmem dziecięcym jest zamknięte w swoim własnym świecie. Nie odczuwa potrzeby utrzymywania kontaktów z innymi. Jest obojętne na ból. Nie okazuje emocji. Nie ma na nic ochoty. Często przestaje mówić lub mówi w sposób nielogiczny. Bardzo nie lubi zmian w swoim rytmie dnia i otoczeniu. Nadmiernie przywiązuje się natomiast do przedmiotów.

Co ciekawe, dzieci z autyzmem potrafią skupić się na ograniczonym zakresie zainteresowań do tego stopnia, że stają się ekspertami z danej dziedziny. Nierzadko wyróżnia ich bardzo dobra pamięć, z której niestety nie korzystają na co dzień.

Cel wystawienia opinii o dziecku z autyzmem

Najczęściej sporządzana przez nauczycieli jest opinia o dziecku z autyzmem do poradni psychologiczno-pedagogicznej. W przypadku dzieci chorych takie opinie są szczególnie ważne i mogą być sporządzane częściej niż raz na rok lub raz na pół roku. Opinię sporządza nauczyciel wychowawca na wniosek rodziców, sądu rodzinnego czy MOPS.

Opinia o dziecku z autyzmem pozwala ocenić, czy stan zdrowia i poziom rozwoju malucha ulegają poprawie, czy pogorszeniu. Przygotowując opinię wychowawca może konsultować się z takimi specjalistami, jak logopeda czy psycholog.

To pozwala przedstawić w dokumencie szerszy obraz sprawy. Kolejne opinie wystawiane są po to, aby oceniać skuteczność podejmowanych działań i wprowadzać zmiany w tym zakresie.

Opinia o dziecku z autyzmem może być potrzebna zarówno w momencie dostrzeżenia pierwszych objawów schorzenia – w celu postawienia diagnozy – jak i na późniejszym etapie kształcenia specjalnego. Opinie służą opracowywaniu indywidualnego programu nauczania, który obejmuje zajęcia edukacyjne dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka.

Podstawowe elementy opinii o uczniu

Zarówno przykładowa opinia o uczniu z autyzmem, jak i opinia o dziecku zdrowym musi zawierać kilka podstawowych elementów, takich jak dane dziecka, w tym imię i nazwisko, data i miejsce urodzenia, a także informacje tym, do której klasy dziecko uczęszcza.

Treść każdej opinii o uczniu – zdrowym i z dysfunkcjami – powinna odnosić się do kwestii związanych z jego rozwojem fizycznym, społecznym, emocjonalnym i poznawczym. Jeśli zaś chodzi o opinię na temat dziecka z autyzmem, to jej treść powinna odnosić się także:

• do identyfikacji problemu,
• do genezy, czyli przyczyny problemu i sposobu, w jaki choroba rozwinęła się u dziecka,
• do znaczenia problemu w odniesieniu do nauki, rozwoju, kontaktów z rówieśnikami,
• do prognoz, czyli tego, jak może rozwinąć się choroba,
• do wdrożonych już działań,
• do efektów wdrożonych działań.

Jak zostało wspomniane – dobrze opracowana przykładowa opinia o dziecku autystycznym powinna pozwolić na ocenę skuteczności wprowadzonych działań, czyli opracowanego najlepszego indywidualnego toku nauczania.

Musi uwzględniać zatem efekty podjętych starań, a także propozycje ich udoskonalenia lub zmiany.

Co napisać w opinii o dziecku z autyzmem?

Opinia o dziecku z autyzmem powinna odnosić się do wyżej wymienionych elementów. W ramach diagnozy problemu nauczyciel może wyliczyć dostrzeżone przez siebie objawy spektrum autyzmu u dziecka, takie jak:

• zachowania schematyczne,
• niepodejmowanie zabaw,
• brak komunikacji werbalnej,
• brak nawiązywania relacji z innymi dziećmi,
• brak zgłaszania potrzeb fizjologicznych,
• zachowanie nieadekwatne do wieku,
• zaburzenia grafomotoryczne,
• brak rozwiniętych umiejętności społecznych,
• zaburzenia zdolności percepcyjno motorycznych.

Jeśli chodzi o genezę problemu, nauczyciel może oprzeć się do informacji pozyskanych od rodziców, którzy zwykle najlepiej znają dokładny przebieg początkowego stadium schorzenia. Ta część opinii może podkreślać, że choroba rozwijała się szybko lub wolno.

Problemy dziecka wynikające ze spektrum autyzmu nauczyciel może ocenić na tle rozwoju fizycznego, społecznego, emocjonalnego czy poznawczego. W tej części opinii często pojawiają się następujące objawy dysfunkcji:

• problem z podporządkowaniem się zasadom,
• problem z wyrażaniem potrzeb i emocji,
• problem z nadmiernym napięciem ciała,
• problem z zaangażowaniem się w zabawy w innymi dziećmi,
• problem ze zdolnościami motorycznymi i tak dalej.

Istotną częścią opinii jest też prognoza, która może być w ocenie nauczyciela pozytywna lub negatywna, a dokonuje się jej w oparciu o dotychczasowe efekty podejmowanych działań. W tej części nauczyciel wskazuje, czego można spodziewać się po wdrożeniu kolejnych działań terapeutycznych.

Dobrze jeśli prognozy są konkretne i mówią dokładnie o możliwych efektach terapii, na przykład o rozwoju umiejętności samoobsługi czy udoskonaleniu umiejętności porozumiewania werbalnego.

Jeśli prognoza nauczyciela jest negatywna, to również należy doprecyzować w niej, jakich sfer rozwoju dziecka dotyczy. Może to być na przykład pogłębienie izolacji społecznej, zaniechanie prób podejmowania zabawy z innymi dziećmi czy pogłębienie zaburzeń w komunikacji werbalnej.

Na koniec, nauczyciel powinien zaproponować udoskonalone formy pomocy dziecku, czyli konkretne środki terapeutyczne. Może to być na przykład propozycja prowadzenia zajęć z logopedą czy propozycja zajęć grupowych.