Pozytywna opinia wychowawcy o uczniu przykład

Szkoła ma obowiązek współpracować między innymi z takimi organami jak sądy rodzinne, MOPS czy GOPS. Takie instytucje mogą zwrócić się do szkoły z prośbą o opinię w przypadku rozstrzygania spraw dotyczących rodziny lub samego dziecka, kiedy sprawia ono problemy wychowawcze. 

Szkoła powinna współpracować również z rodzicami, udzielając im informacji na temat dziecka i jego postępów w nauce. Nie ma jednak formalnego obowiązku sporządzania opinii o dziecku na wniosek rodzica.

W przypadku, kiedy taka opinia potrzebna jest na przykład do poradni psychologiczno-pedagogicznej, nauczyciele raczej przychylają się do prośby rodziców i przygotowują opinię w odpowiednim terminie. 

Jaka powinna być opinia o uczniu?

Opinia wychowawcy o uczniu do poradni powinna być rzeczowa i obiektywna. Oznacza to, że nie można sporządzać jej ogólnikowo ani pisać o dziecku “uczeń jest…”. Każde stwierdzenie na temat dziecka powinno zawierać wyjaśnienie i przykład sytuacji, która potwierdza dane stwierdzenie. 

Nawet pozytywna opinia o dziecku nie musi zawierać samych superlatywów. Ważne jest bowiem, aby nauczyciel sporządzający opinię zachował obiektywizm.

Jeśli rodzice dziecka ubiegają się o taką opinię na przykład do stypendium, z oczywistych względów pismo będzie miało wydźwięk pozytywny.

Uczeń na pozytywną opinię może zasłużyć nie tylko doskonałymi wynikami w nauce, ale również nieprzeciętnym zaangażowaniem w życie szkoły czy też godną do naśladowania postawą. Możliwe jest zatem, że wyniki dziecka nie będą idealne, ale mimo to uczeń będzie zasługiwał na wyróżnienie.

Jakie elementy musi zawierać opinia o uczniu?

Zarówno pozytywna, jak i negatywna opinia o uczniu musi zawierać zawsze szereg niezbędnych elementów formalnych. Przykładowa opinia wychowawcy o uczniu powinna odpowiadać na następujące pytania:

• jak nazywa się oceniany uczeń?
• w której klasie jest oceniany uczeń?
• kiedy i gdzie urodził się oceniany uczeń?

Są to podstawowe dane personalne ocenianego dziecka, obok których powinny pojawić się też podstawowe dane nauczyciela sporządzającego opinię – imię i nazwisko. 

Dalsza część opinii również jest w pewnym stopniu schematyczna, choć inaczej wyglądać będzie opinia o przedszkolaku, a inaczej opinia o dziecku ze szkoły podstawowej.

Takie pismo zawsze musi uwzględniać bowiem wiek dziecka, czy też jego stan zdrowia (ewentualną niepełnosprawność).

Przykładowa opinia wychowawcy o uczniu do poradni psychologiczno-pedagogicznej odpowiada więc również na następujące pytania:

• jak wychowawca ocenia ucznia pod względem nauki i zachowania?
• jak ucznia oceniają pod tym względem inni nauczyciele?
• jak ucznia oceniają rówieśnicy?

Opinia o dziecku powinna nawiązywać do jego rozwoju fizycznego, emocjonalnego, społecznego i poznawczego. Czasami opinie dzieli się na:

• stosunek ucznia do obowiązków szkolnych,
• funkcjonowanie ucznia w grupie,
• wyniki w nauce,
• współpracę z rodzicami ucznia.

W opinii powinno pojawić się też nawiązanie do celu sporządzenia takiego pisma. Jeśli opinia jest skierowana do poradni psychologiczno-pedagogicznej, to należy napisać w niej, dlaczego dziecko powinno zostać objęte pomocą takiej poradni. 

Poza tym, do opinii o uczniu dołącza się:

• listę ocen ucznia,
• przykłady sprawdzianów i wypracowań.  

Jakie sformułowania może zawierać pozytywna opinia o uczniu?

Wychowawcy często nie wiedzą, od czego zacząć pisanie opinii o uczniu. Warto pamiętać zatem, że takie pismo musi maksymalnie trzymać się faktów. Pisanie można rozpocząć od sporządzenia prostej listy określeń, które pasują do dziecka.

Jeśli opinia ma być pozytywna, będą to na przykład takie sformułowania jak:

• uczeń jest wesoły,
• uczeń jest aktywny,
• uczeń jest pracowity…

Jednak przykład pozytywnej opinia wychowawcy o uczniu nie może być tak ogólnikowy, dlatego wszystkie tego typu stwierdzenia należy rozwinąć, podając adekwatne wyjaśnienie.

Przykładowo, wychowawca może napisać, że uczeń jest wesoły, bo często się uśmiecha, opowiada kolegom żarty i chętnie przewodzi w zabawach na szkolnym korytarzu. 

Wiedząc, jak należy formułować opis ucznia w ramach pozytywnej opinii, warto poznać też gotowe, przykładowe sformułowania, które mogą pojawić się w takiej opinii w zależności od wieku dziecka, poziomu edukacji, stanu zdrowia czy chociażby celu sporządzenia dokumentu.

Będą to między innymi następujące zwroty:

• uczeń jest skupiony na zajęciach,
• uczeń reaguje na prośby nauczyciela,
• uczeń szybko wykonuje powierzone mu zadania,
• uczeń poprawnie zachowuje się w miejscach publicznych,
• uczeń jest aktywny na zajęciach,
• uczeń jest odporny na stres,
• uczeń chętnie wypowiada się przed grupą,
• uczeń reprezentuje wysoką kulturę osobistą,
• uczeń nie ulega szkodliwym wpływom ani nałogom,
• uczeń reprezentuje szkołę w konkursach i olimpiadach,
• uczeń chętnie uczestniczy w pracach na rzecz szkoły/miasta/klasy,
• uczeń nie spóźnia się na zajęcia,
• uczeń samodzielnie rozwija swoje zainteresowania i uzdolnienia,
• uczeń szanuje poglądy innych,
• uczeń pomaga kolegom,
• uczeń regularnie uczęszcza do szkoły,
• uczeń samodzielnie korzysta z dostępnych źródeł informacji,
• uczeń wyraża swoje zdanie używając odpowiedniej argumentacji,
• uczeń jest zdyscyplinowany,
• uczeń szanuje i rozwija tradycje szkoły,
• uczeń troszczy się o mienie szkoły,
• uczeń wzorowo traktuje obowiązki szkolne,
• uczeń regularnie usprawiedliwia ewentualne nieobecności,
• uczeń może pochwalić się wiedzą, która wykracza poza zakres materiału programowego,
• uczeń dba o kulturę życia codziennego,
• uczeń jest wzorem do naśladowania.

Jak widać, pozytywna opinia o uczniu nie musi odnosić się jedynie do frekwencji czy ocen z przedmiotów obowiązkowych, ale również – a być może przede wszystkim – do postawy reprezentowanej przez ucznia w szkole i poza nią.