Pozew o alimenty po ukończeniu 18 lat – wzór

Wiele osób ma mylne przekonanie co do tego, jak długo trwa obowiązek alimentacyjny. O ile władza rodzicielska przysługuje rodzicom do ukończenia przez dziecko 18. roku życia, tak już obowiązek alimentacyjny nie ma określonego terminu – trwa dopóki dorosłe dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać. 

O obowiązku alimentacyjnym informuje przede wszystkim art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w brzmieniu:

§ 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Zatem rodzic zobowiązany do alimentów ma obowiązek łożyć na dorosłe dziecko, jeśli to nie jest w stanie utrzymywać się samodzielnie. Może uchylić się od obowiązku alimentacyjnego tylko w określonych przypadkach, między innymi wtedy gdy:

• dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego wychowania i utrzymania, 
• dziecko nie dokłada starań w celu usamodzielnienia się. 

Pierwszy przypadek to sytuacja, kiedy dziecko posiada na przykład nieruchomość, którą może wynajmować. Z kolei drugi przypadek to między innymi następujące sytuacje:

• dorosłe dziecko nie uczy się i nie podejmuje pracy,
• dorosłe dziecko idzie na studia, ale nie przykłada się do nauki,
• dorosłe dziecko podejmuje naukę na uczelni wyższej, choć nie jest to uzasadnione, ponieważ posiada już wyuczony zawód.

Kiedy dorosłe dziecko może złożyć pozew o alimenty?

Pozew o alimenty po ukończeniu 18 lat będzie w pełni uzasadniony w kilku sytuacjach. Najczęściej z takim pozwem występuje dorosłe dziecko, które studiuje w trybie dziennym.

Nauka na uczelni w takim trybie odbywa się od poniedziałku do piątku, co utrudnia znalezienie pracy zarobkowej. Nawet praca w weekendy może okazać się niewystarczająca, aby studiujące dziecko mogło się utrzymać.

Co więcej, nie tylko studia dzienne stanowią uzasadnienie dla wniesienia pozwu o alimenty. Taki pozew może złożyć też dziecko studiujące zaocznie, ponieważ nauka w szkole wyższej nie ogranicza się jedynie do uczęszczania na zajęcia.

Pozew o alimenty na dziecko pełnoletnie jest uzasadniony również wtedy, kiedy powodem jego niesamodzielności jest ciężka choroba lub niepełnosprawność dziecka.

Alimenty w takim przypadku mogą należeć się nawet do końca życia, ponieważ przewlekłe schorzenia i niepełnosprawności uniemożliwiają podjęcie pracy zarobkowej i samodzielne utrzymywanie się. 

Warto wspomnieć też o sytuacji, kiedy pozew o alimenty na dorosłe dziecko składa osoba pełnoletnia, która popadła w niedostatek. Rodzice mają obowiązek zapewnić dziecku warunki bytowe na takim samym poziomie, na jakim żyją sami.

Kiedy więc ich dorosłe dziecko, na przykład, straci pracę, ma prawo złożyć pozew o alimenty od rodzica, który żyje w dostatku. Z możliwości tej nie skorzysta jednak dorosłe dziecko, które zawarło związek małżeński – wtedy obowiązek alimentacyjny obciąża w pierwszej kolejności małżonka, a dopiero później rodzica.

Jak napisać pozew o alimenty?

Pozew o alimenty na dorosłe dziecko należy złożyć w sądzie rejonowym, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania dorosłego dziecka, czyli powoda. Jak zostało wspomniane, taki wniosek dziecko składa już samodzielnie lub przez wyznaczonego pełnomocnika – rodzica, adwokata, radcę prawnego (należy wtedy sporządzić pełnomocnictwo o alimenty dla pełnoletniego dziecka).

Pozew jest wolny od opłat sądowych.

Wniosek o alimenty można przygotować w oparciu o przygotowany przez nas wzór pozwu o alimenty dla pełnoletniego dziecka, który spełnia wymogi formalne i uwzględnia:

• datę i miejsce sporządzenia,
• oznaczenie sądu,
• oznaczenie stron postępowania,
• oznaczenie rodzaju pisma,
• określenie wartości sporu: suma alimentów za rok,
• określenie żądań powoda,
• uzasadnienie,
• informację o podjęciu próby polubownego rozwiązania sprawy,
• podpis,
• lista załączników.

Uzasadnieniem pozwu o alimenty na dorosłe dziecko jest wskazanie, dlaczego alimenty należą się powodowi. W tej części pisma powinien pojawić się zatem wykaz kosztów utrzymania, opartych o tak zwane uzasadnione potrzeby uprawnionego.

Usprawiedliwione wydatki na utrzymanie dotyczą między innymi zakupu żywności, kosztów utrzymania mieszkania, kosztów leczenia czy kosztów edukacji. 

Pełnoletnie dziecko musi wykazać także, że nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać – nie z własnej winy. W tym celu może opisać swoją sytuację życiową, nawiązując odpowiednio do faktu pobierania nauki, do swoich przewlekłych schorzeń czy orzeczonej niepełnosprawności – powołując się również na zasady współżycia społecznego.

Jaka wysokość alimentów na dorosłe dziecko?

Wysokość alimentów zawsze stanowi wypadkową usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i możliwości finansowych zobowiązanego.

Aby wyliczyć wartość przedmiotu sporu do pozwu o alimenty, czyli wysokość alimentów w ujęciu rocznym, należy zsumować wydatki związane z utrzymaniem i wychowaniem, na które składają się:

• koszty utrzymania mieszkania: czynsz, opłaty za media,
• koszty zakupu żywności,
• koszty zakupu leków, koszty leczenia, wizyt u specjalistów, rehabilitacji,
• wydatki związane z edukacją,
• wydatki związane z rozrywką i kulturą, i tak dalej. 

Jeśli wydatek ponoszony jest nie raz w miesiącu, a raz na rok, czy raz na dwa lata, należy odpowiednio „amortyzować” go przez 12 czy 24 miesiące.

Dotyczy to zakupu takich przedmiotów, jak chociażby komputer do nauki. Sąd, orzekając wysokość świadczenia, weźmie pod uwagę zarówno wyliczone w ten sposób koszty utrzymania, jak i możliwości finansowe rodzica zobowiązanego do płacenia alimentów.

Zsumowanie informacji

Kwestia obowiązku alimentacyjnego zawsze rozpatrywana jest indywidualnie, co jeszcze warto zaznaczyć: żadne przepisy prawne nie określają górnej granicy wieku dziecka, która zwalniałaby rodzica z obowiązku płacenia alimentów – co byłoby przecież sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Co dość istotne, dziecko, które ukończyło 18 lat, otrzyma alimenty do rąk własnych, gdyż jest już pełnoletnie i samo może decydować i rozporządzać swoim majątkiem. Zatem rodzic zobowiązany do alimentów nie będzie płacić świadczenia alimentacyjnego do rąk drugiego rodzica, z którym pozostaje dziecko, a bezpośrednio pełnoletniemu dziecku.

Uzyskanie przez dziecko pełnoletności oznacza wypłatę świadczenia bezpośrednio uprawnionemu – czyli właśnie dziecku.