17 zł
Diagnoza logopedyczna to postępowanie badawcze, które ma na celu wykluczenie lub potwierdzenie istnienia zjawisk logopedycznych – zaburzeń mowy – a także przewidywanie tendencji rozwojowych tych zjawisk w oparciu o objawy, patomechanizmy i patogenezę. Badania do diagnozy obejmują między innymi wywiad z dzieckiem, z rodzicami i wychowawcą ucznia.
Dla ułatwienia Ci sporządzenia takiego dokumentu – przygotowaliśmy spełniający wszystkie formalne wymagania – wzór diagnozy logopedycznej – który pobierzesz, klikając poniższy przycisk:
Diagnoza logopedyczna odbywa się według pewnego schematu. Na początku określa się problem w oparciu o badania wstępne, wywiad z bliskimi, obserwacje, orientacyjne badanie mowy (rozmowy), a także poprzez badania uzupełniające, jak na przykład badanie emisji głosu, pamięci słuchowej, słuchu, funkcji oddechowej itd.
Następnie logopeda przechodzi do formułowania hipotez i przeprowadza badania podstawowe: rozumienia, mówienia, pisania, czytania oraz badania specjalistyczne, jeśli zachodzi taka potrzeba.
Na koniec jego hipotezy są weryfikowane i na tej podstawie ustala się terapię – zastosowanie odpowiednich metod pracy, narzędzi i pomocy dydaktycznych.
Jeśli chodzi o terapię do diagnozy logopedycznej, to ta zawsze sprowadza się do nauki dźwięków według określonej kolejności działań od przygotowania narządów artykulacyjnych, poprzez wywołanie dźwięku w izolacji, aż po ćwiczenia dźwięku w zdaniach.
Przykładowa diagnoza logopedyczna składa się z trzech podstawowych elementów: rozpoznania zaburzenia, wskazania terapeutycznego, prognozowania. Do sporządzenia dokumentu można zastosować sprawdzony wzór diagnozy logopedycznej, który uwzględnia wszystkie te elementy, a także:
To na ich podstawie przewiduje się tendencje rozwojowe zjawisk logopedycznych. W diagnozie ujmuje się też tak zwane orzekanie pozytywne, czyli ocenę stanu kompetencji językowej i komunikacyjnej dziecka. Diagnoza ma bowiem udzielać odpowiedzi na pytanie, jakimi sprawnościami komunikacyjnymi dysponuje diagnozowany uczeń.